Vanuit Cartagena, Colombia, zijn we met de bus verder gereisd naar Santa Marta, aan de noordkust. In een buitenwijk van dit plaatsje hebben we nog een heerlijk dagje aan het zwembad van het hotel doorgebracht en in gedachten het aantal Nederlanders geteld dat we in Colombia tegengekomen zijn. En wij maar denken dat we een land uitgekozen hebben waar ¨niemand¨ naartoe gaat. NOT.

Vanuit Santa Marta, via Bogota, naar Quito- hoofdstad van Ecuador- gevlogen. Dan stap je ´s avonds uit in een stad die weliswaar op 15 km afstand van de evenaar ligt, maar ook op 3.000 meter hoogte. Die temperaturen zijn onze Caribische lichamen niet meer gewend, haha!

Eerst hebben we een hele dag besteed aan het bezoeken van touroperators om een trip naar de Galapagos-eilanden te boeken. En gelukt! We hebben mazzel, het is laagseizoen (tijdens onze hele reis vrijwel overal, ideaal!) en dat betekent een goedkopere vlucht en een goedkopere boot. We vliegen 30 mei en stappen dan meteen voor 8 dagen op een boot. We bezoeken diverse eilanden en gaan het wildlife daar zowel boven als onderwater (snorkelen) goed bekijken! Daarna blijven we op eigen houtje nog 3 dagen langer en hopen dan een duiktrip te kunnen organiseren. Wij hebben 2 grote duikdromen daar; de walvishaai en scholen hamerhaaien.

Nadat we onze zaakjes geregeld hadden zijn we meteen doorgereisd naar Latacunga waarvandaan wij een tweedaagse beklimming van de Cotopaxi-vulkaan in het Andesgebergte hebben georganiseerd. Omdat de top op bijna 6.000 meter ligt is er een gletsjer op ontstaan. Flink ingepakt tegen de kou en gewapend met een pikhouweel en stijgijzers gingen we op pad.

Met de auto werden we tot 4.600 meter gebracht, tussendoor al een aantal keer gestopt om aan de hoogte te wennen. Vanaf de parkeerplaats zijn wij 200 m omhoog gelopen naar het station waar we sliepen. En die 200 pietluttige metertjes stellen heel wat meer voor dan in het vlakke Nederland, wat is dat anders op hoogte!

Bij het station geoefend met de stijgijzers en na het eten meteen naar bed gegaan want om 23 uur gingDE tocht van start. (Je moet voor 7 uur op de top zijn omdat het ijs anders smelt) Wim heeft iedereen op de slaapzaal op de inhoud van zijn maag getrakteerd - hoogteziekte! Gauw gaan slapen en gelukkig bleek hij zich na een uurtje slaap goed genoeg te voelen om wel van start te gaan. (Stoer!)

In het aardedonker op pad, samen met onze Australische medestanders, waarbij ons doel al snelbijgesteld werd. De top hadden we al uit ons hoofd gezet- de start van de gletsjer moest het worden. Na 4 uur zwoegen met hoofdpijn, misselijkheid en duizeligheid (ook Sabine kreeg last van hoogteziekte) bereikten we ¨onze¨ top. De bikkels van mannen zijn toen nog doorgegaan, de vrouwen zijn omgekeerd. Enorm balen, maar het ging echt niet meer.En wat heerlijk om te merken dat je klachten afnemen bij elke meter die je afdaalt.

Wimis op de gletsjer geweest tot na zonsopgang en heeft daar een paar mooie kiekjes geschoten!

Een ervaring rijker en een illusie armer(volgende keer echt langer op hoogte verblijven voordat we zo´nexpeditie ondernemen) zijn we naar Baños afgereisd. Een supertoeristisch dorpje dat heel schattig an alle kanten omringd is door bergen en bekend staat om zijn natural hotsprings die verwarmd worden door de vulkanen.

Hier hebben wij heerlijk gebadderd en gerelaxed. Totdat we ons (vooral mentaal, haha) weerfit genoeg voelden om sportief te gaan doen. Mountainbiken stond op het program. Omdat we de avond ervoor iets te enthousiast aan de alcohol gezeten hadden zijn we volgende dag veel te laat van start gegaan en hebben we ongeveer 2/3 van de geplande tocht kunnen rijden omdat het donker werd. Ongeveer 40 km door de bergen, meestal downhill, soms pittig steil uphill- langs heel veel watervallen en mooie uitzichten. Leuk om te zien dat je door het hoogteverschil de vegetatie ziet veranderen terwijl je op je fietsje langszoeft.

Vanmorgen was het canyoningtime. Canyoning betekent hier abseilen door watervallen. Superleuk!!! De foto´s spreken voor zich.

Morgen met de bus naar Guyaguil om vanaf daar naar de Galapagos te gaan. Wij denken dat we daar met supermooie foto´s vandaan komen. Die zullen waarschijnlijk niet meer op deze site komen (= vol) maar we zullen een link in de tekst plaatsen waar ze te zien zijn.

Zitten we vanochtend trouwens te wachten voor de canyoning zien we CNN Español voorbij komen. De Pacaya-vulkaan in Antigua, Guatamala (waar wij ongeveer 2 maanden geleden naast het lava stonden) is uitgebarsten en heeft 3 mensenlevens geeist. Dan sta je toch even verbluft naar de tv te staren. Op zich staan we er niet van te kijken dat het gebeurt, maar dat we daar zelf zo kort geleden nog stonden, brrr.

Verder zijn we vrolijk bezig om onzereis naar Afrika voor te bereiden (nee, het is geen grapje, wat sommigen dachten) We beginnen in Johannesburg en eindigen in Kaapstad, maar zullen in de tussentijd voornamelijk in Botswana en Namibie te vinden zijn. (Iemand daar geweest? We kunnen nog wel wat tips gebruiken!) Wel hopen we vlak na aankomst een kwartfinale van het NL elftal mee te pikken. In ieder geval bij een stadion op groot scherm, maar als iemand connecties bij de KNVB heeft voor kaarten houden wij ons natuurlijk aanbevolen!

Vrijdagochtend 29 juli staan we definitief op Schiphol!

Chau!